Wykładanie powierzchni ścian i podłóg płytkami ceramicznymi wiąże się z koniecznością ich przycinania w celu dopasowania do wymiarów i kształtów podłoża. Powszechnie stosowana metoda cięcia ceramiki polega na zastosowaniu diamentowych tarcz tnących, najczęściej o obrzeżu ciągłym, co zapewnia wysoką dokładność i gładkość obróbki.

Jeśli chodzi o geometrię cięcia, to zasadniczo rozróżniamy cięcie proste, gdy płaszczyzna tarczy tnącej, a w ślad za tym przecięta krawędź, jest prostopadła do przecinanej powierzchni płytki, oraz cięcie ukośne (ukosowanie, fazowanie), w którym otrzymujemy krawędź nachyloną najczęściej pod kątem 45º do płaszczyzny płytki.

W technice układania płytek ceramicznych cięcie ukośne było i pewnie zawsze będzie najlepszych sposobem wykończenia narożników. Nie zmieniły tego najnowsze tendencje panujące w ściennych i podłogowych materiałach ceramicznych, dla których cięcie ukośne jest niezbędne, by uzyskać wysoką jakość połączenia. Nie zmieniło tego również wprowadzenie do użytku profili z PCV lub aluminium do maskowania połączeń, co jest z pewnością rozwiązaniem łatwiejszym, ale także mniej eleganckim.

W niniejszym krótkim opracowaniu postaramy się wykazać, że jeśli poświęcimy cięciu ukośnemu nieco czasu i uwagi, okaże się ono łatwe i przyniesie nam dużo satysfakcji zawodowej.

Narzędzia

Z wielu rodzajów przecinarek elektrycznych, do cięć ukośnych najlepiej zastosować wersję z nieruchomym stołem i przesuwną głowicą tnącą, która do cięcia na ukos jest ustawiana na uchylnym ramieniu. Jeśli chodzi o asortyment RUBI, to do dyspozycji mamy tu modele przecinarek przenośnych:
- DU - z głowicą bez możliwości ruchu pionowego, ale o wysokiej sztywności, przez co specjalnie nadającą się do ukosowania;
- DW - z głowicą z możliwością przesuwu pionowego dla wydłużenia linii cięcia oraz rozszerzenia możliwości obróbczych;
oraz grupę maszyn stacjonarnych:
- DS – pozwalających na precyzyjne ukosowania płytek nawet do długości 130 cm.Oprócz samej przecinarki o odpowiednich parametrach, drugim ważnym elementem przy ukosowaniu płytek jest odpowiednio dobrana do ciętego materiału diamentowa tarcza tnąca. Odpowiedni dobór wśród różnego rodzaju tarcz z obrzeżem ciągłym (do płytek ściennych – CRN, do kamienia i marmuru – CPA, do gresu – CPC i CPC2, do szkła – CVG, tarcza uniwersalna – CEV lub CPRN) warunkuje uzyskanie najlepszych rezultatów jakościowych oraz przedłuży żywotność tarczy.

Jeśli wykonujemy dużą ilość cięć ukośnych, to powinniśmy jeszcze pamiętać o dwóch dodatkowych zaleceniach, a mianowicie o dodatkowym usztywnieniu tarczy oraz o przeznaczeniu danej tarczy wyłącznie do cięć ukośnych. Precyzyjne cięcie ceramiki wymaga bowiem posłużenia się tarczą o stosunkowo niewielkiej grubości (1,6-2,0 mm), która w czasie ukosowania płytki jest poddawane dużym siłom działającym na jej powierzchnię boczną. W przypadku ukosowania bardzo twardych gresów należy więc tarczę (szczególnie CPC2) dodatkowo usztywnić specjalnymi obejmami o dużej średnicy. Długotrwałe, jednostronne oddziaływanie przez materiał na tarczę przy ukosowaniu ma także taki skutek, że tarcza może zużywać swoje oba obrzeża tnące nierównomiernie. Taka tarcza nie powinna więc być używana do cięć prostych.

Inne zalecenia

W związku z tym, że cięcie następuje przy brzegu płytki ceramicznej, koniecznym jest, by linia cięcia przebiegała poniżej powierzchni emaliowanej lub powierzchni wykończenia płytki. W ten sposób uzyskuje się efekt ciągłości konieczny przy wykańczaniu narożników. Najlepszą metodą kontrolowania cięć ukośnych jest umieszczanie płytki na przecinarce zawsze powierzchnią emaliowaną (czyli stroną wierzchnią) ku górze. Jest to bardzo ważne, bowiem umożliwia to obserwację linii cięcia podczas całego procesu i w razie konieczności wprowadzanie korekt. Z tego też powodu do ukosowania nie zaleca się stosowania metod, które wymagają umieszczenia płytki do obróbki powierzchnią użytkową w dół, co np. ma miejsce przy ukosowanie z użyciem szlifierki.

Trzeba pamiętać, że wykonanie skosu nie jest możliwe na dowolnej płytce, bowiem musi być to płytka o równej powierzchni.

W miarę możliwości cięcie ukośne powinno być wykonane na jednym z oryginalnych brzegów płytki, gdyż daje to najlepszy efekt wizualny. Jeśli nie można wykonać cięcia na oryginalnym brzegu płytki, należy wykonać najpierw cięcie proste na odpowiedni wymiar, a następnie postępować z tą krawędzią, tak jak w przypadku krawędzi oryginalnej. Nigdy nie należy przecinać materiał bezpośrednio w głąb na ukos, gdyż znacznie pogorszy to jakość połączenia.

Podczas wykonywania cięcia ukośnego nie należy zwiększać prędkości cięcia, bowiem wywierany nacisk pogorszy jakość obrabianej powierzchni. Należy prowadzić głowicę tnącą ruchem łagodnym i równomiernym.

Przed wykonaniem cięcia ukośnego należy się upewnić, że płytka z wybraną krawędzią do ukosowania pozwoli na zachowanie właściwego wzoru na powierzchni. W przypadku większości obecnie stosowanych płytek ceramicznych rysunek czy wzór nie powinien być zmieniany w ciągu całego procesu układania.

Autor: rubi - zobacz wizytówkę firmy