G. P. Wirth podjął próbę wprowadzenia do architektury pojęcia zaczerpniętego z branży mody: „prewashed“. Fenomen polegający na tym, że człowiek może nagle poczuć się w zabytkowym budynku jak u siebie w domu tłumaczy na przykładzie dżinsów, które nosi się tym chętniej, im dłużej się je posiada. Zjawisko to znalazło odzwierciedlenie w przemyśle związanym z modą, który wprowadził do sprzedaży dżinsy z efektem sprania. Ich właściciel może mieć uczucie, że nosi je od dawna. Dlatego szczególny urok zabytkowych budynków Wirth określa mianem „spranej architektury“. Spranej w dosłownym znaczeniu – w wyniku deszczu, burzy i wiatru. A także wyblakłej na słońcu.

Warto wiedzieć, że G. P. Wirth jest architektem, który stworzył jeden ze sztandarowych projektów Norymbergi – słoneczną esplanadę. Zleceniodawcą była firma P&P Wohnbau Bayern GmbH, przedsiębiorstwo budowlane, które zdobyło renomę dzięki renowacji zabytkowych budynków. Również G. P. Wirth ma wyrobioną markę. W południowych Niemczech wykazał się architektonicznym talentem i finezją przy realizacji projektu „Apartamenty do mieszkania i pracy“. Tym bardziej cieszy nas fakt, że docenia on możliwości siatki cięto-ciągnionej nie tylko dlatego, że doskonale harmonizuje ona z zabytkową budowlą o przemysłowym charakterze. Chodzi przede wszystkim o to, że siatka cięto-ciągniona łączy przeciwieństwa: zapewnia prywatność nie tracąc przejrzystości. „Najgorsze, co może się stać, to sytuacja, kiedy projektujesz filigranowe elementy balustrady, a użytkownik nie potrafi zaakceptować jej transparentności i zasłania całość na przykład matą trzcinową“, mówi Wirth. W takim przypadku idealnym materiałem jest właśnie siatka cięto-ciągniona: zapewnia intymność nie zasłaniając widoku, emanuje transparentnością, kusi przepuszczalnością światła i powietrza. Wirth twierdzi, że w przeszłości eksperymentował już z innymi materiałami, między innymi ze szkłem i drewnem, ale żaden nie może równać się z właściwościami siatki cięto-ciągnionej.

Należy zaznaczyć, że słoneczna esplanada jest zabytkowym obiektem budownictwa przemysłowego. Położenie w zielonej, spokojnej dzielnicy śródmieścia, dobry dojazd i wieloletni pustostan skupiający uwagę urbanistów. Budynek wybudowany w latach 20-ych przez pocztę jako hala postojowa dla pojazdów nawiązuje swoją architekturą do założeń Bauhausu. Budowlę zwieńczają kopułowe dachy o rewolucyjnej w tamtych czasach konstrukcji łupinowej typu Dywidag. Budynek umieszczono na liście zabytków chronionych jako jeden z pierwszych nowoczesnych obiektów przemysłowych. Po 10 latach całkowitego zastoju pomieszczenia przekształcono na przełomie lat 2007/2008 w 64 mieszkania o podwyższonym standardzie. G. P. Wirth: „Każdy zabytek stanowi wyzwanie dla architekta, który z jednej strony musi respektować substancję budowlaną, z drugiej natomiast wkomponować w nią nowe, niezbędne elementy. Zabytek jest przy tym zawsze sceną, na której prezentowane są nowoczesne elementy – nigdy kulisami.“ Specjalizujące się w konstrukcjach stalowych przedsiębiorstwo Roger Keller zastosowało w Fu¨rth-Burgfarmbach siatkę cięto- ciągnioną MEVACO do realizacji balustrad na balkonach i aranżacji wejścia do ogrodu, co stanowi idealne dopełnienie projektu apartamentów przemysłowych. Mieszkańcy Norymbergi są chyba tego samego zdania, ponieważ mieszkania cieszą się olbrzymim powodzeniem. Norymberga zgłosiła ten obiekt do międzynarodowego konkursu urbanistycznego. Lato może już nadejść.

Autor: mevaco - zobacz wizytówkę firmy