Ściany działowe to rodzaj wewnętrznych przegród, które nie przenoszą obciążeń konstrukcyjnych. Przy ich planowaniu i wznoszeniu obowiązuje zatem większa swoboda projektowa niż w przypadku ścian nośnych. Nie umniejsza to jednak ich roli. Prawidłowo wykonane stanowią odpowiednią barierę dla dźwięków, cechują się estetycznym wyglądem bez rys i pęknięć i pozwalają na bezpieczne użytkowanie. O czym należy pamiętać przy ich wznoszeniu podpowiada Robert Janiak – Product Manager firmy H+H Polska.

Najczęściej spotykanym rozwiązaniem przy wznoszeniu ścianek działowych jest metoda murowa. Za takim wyborem przemawia nie tylko trwałość, łatwość wykonania, ale także znacznie lepsza izolacyjność akustyczna oraz zdolność do przenoszenia obciążeń w postaci ciężkich mebli czy zbiorników ciepłej wody.

H+H wśród produktów do budowy ścianek działowych posiada bloczki silikatowe i bloczki z betonu komórkowego w wersji standardowej, a także o podwyższonych parametrach izolacyjnych i o zwiększonych wymiarach z systemem P+W. Dzięki temu z łatwością można wybrać rozwiązanie dopasowane do indywidualnych potrzeb.

Fot. H+H Polska

Fot. H+H Polska

Zasady budowania ścian działowych

Ściany działowe najlepiej wznosić po zakończeniu wszystkich prac konstrukcyjnych i rozszalowaniu całego budynku. Ich budowę wykonuje się schodząc piętrami od najwyżej kondygnacji w kierunku parteru. Umożliwia to bezpieczne wykonanie prac, jak również zapewnia budowę przegród na ugiętych stropach, co eliminuje ryzyko późniejszego niedostatecznego podparcia i pęknięć, mówi Robert Janiak – Product Manager firmy H+H Polska. Aby osiągnąć jak najbardziej zbliżony docelowemu kształt stropu dobrze też, przed przystąpieniem do murowania, rozłożyć w miejscu planowanych ścianek cały potrzebny materiał budowlany.

Pierwszą warstwę ściany działowej umieszcza się na przekładce poślizgowej, uniemożliwiającej zespolenie ściany działowej ze stropem. Do tego celu można wykorzystać np. folię budowlaną albo gumowe przekładki, które dodatkowo ograniczają przenoszenie drgań. Takie oddzielenie umożliwia osobną pracę poszczególnych ustrojów, a w konsekwencji zapewnia mniejsze ryzyko uszkodzeń ściany. Dolna krawędź powinna natomiast zostać zabezpieczona przed przesuwaniem przy wykorzystaniu do tego celu np. sztywnych warstw podłogowych.

Fot. H+H Polska

Fot. H+H Polska

W kolejnym etapie, ścianę działową należy połączyć z sąsiadującymi ścianami konstrukcyjnymi, aby nie uległa ona przewróceniu pod wpływem działających na nią sił, np. w wyniku obciążenia wiszącymi meblami. Łączenie to wykonuje się np. przy użyciu specjalnych metalowych elementów, zamocowanych już na etapie wznoszenia między kolejnymi warstwami ścian nośnych. Jeśli nie zostały one uwzględnione na wcześniejszym etapie lub zostały wykonane w niewłaściwym miejscu, możliwe jest też zastosowanie łączników przykręcanych do istniejących przegród.

Górna krawędź ściany działowej powinna być oddzielona od stropu szczeliną szerokości 10 - 30 mm, co umożliwi w przyszłości jego dalsze ugięcie pod obciążeniami użytkowymi. W tej przestrzeni należy umieścić łączniki DS lub specjalne kotwy zabezpieczające przed poziomym przesuwem ściany. Wolną przestrzeń należy wypełnić, np. wełną mineralną i masą trwale elastyczną, podpowiada Robert Janiak.

Podczas budowy ścian działowych należy też przestrzegać zasad dotyczących wszystkich ścian wznoszonych w budynku, tj. odpowiedniego przewiązywania elementów murowych w kolejnych warstwach, tak by pionowe spoiny były przesunięte względem siebie.

Ściana z silikatów, czy z betonu komórkowego?

O wyborze odpowiedniego rodzaju elementów murowych powinno decydować zestawienie oczekiwań i potrzeb mieszkańców czy użytkowników przestrzeni z właściwościami poszczególnych materiałów.

Użycie bloczków silikatowych H+H, czyli materiałów o wysokiej gęstości zapewni zdecydowane lepsze parametry akustyczne pomieszczenia. Będzie to więc rozwiązanie dobre np. kiedy za ścianą znajduje się pokój dziecięcy lub jeśli pomieszczenia sanitarne sąsiadują bezpośrednio z częścią dzienną. H+H poza standardowymi wyrobami silikatowymi posiada też produkty o podwyższonej izolacyjności akustycznej, pozwalające na wymurowanie ścian o dużej masie powierzchniowej, lepiej zabezpieczających przed przenoszeniem dźwięku, a jednocześnie stosunkowo cienkich, mówi Robert Janiak.


Bloczki z betonu komórkowego H+H będą z kolei dobrym wyborem w sytuacji, kiedy właściwości konstrukcyjne budynku pozwalają na wznoszenie jedynie lekkich ścianek - np. przy modernizacji starych obiektów, podczas której nie ma pewności dotyczącej nośności stropu. Lekki materiał, to także łatwiejsze i szybsze prace budowlane i możliwość wykorzystania elementów o większych wymiarach, takich jak H+H Panele TEMPO z wymiarem wysokości 500 mm i długości 600 mm. System P+W bloczków TEMPO pozwala też ograniczyć miejsca wykonywania pionowej spoiny, co przekłada się na znaczne przyspieszenie prac, dodaje ekspert H+H. Elementy z betonu komórkowego są też łatwe do obróbki, dzięki czemu bez trudu można wykonać z nich np. ściany łukowe czy o innym, niestandardowym rzucie.