chemia budowlana

Przy okazji zbliżającej się Nocy Muzeów warto zwrócić uwagę na posadzki żywiczne, które stanowią ważny, chociaż często niezauważany, element aranżacji wielu wnętrz muzealnych. Skutecznie zabezpieczają podłoże przed zniszczeniem w wyniku intensywnego ruchu zwiedzających czy obciążeń wynikających z ustawiania przedmiotów o dużej wadze. Ma to coraz większe znaczenie, bo najbardziej popularne wydarzenia przyciągają tysiące osób dziennie, a tak ciężkie eksponaty, jak czołgi, samoloty czy wagony kolejowe niejednokrotnie stanowią dziś integralną część wystaw.

Poza doskonałymi parametrami w zakresie wytrzymałości mechanicznej oraz łatwością czyszczenia, posadzki żywiczne mają jeszcze jedną ważną zaletę z punktu widzenia przestrzeni muzealnych. Dają szerokie możliwości swobodnego projektowania i kreowania niemal dowolnych efektów wizualnych. Poniżej przedstawiamy 3 przykłady zastosowania posadzek żywicznych w obiektach wystawowych.

1. Neutralne tło dla wystawy

Posadzki żywiczne pozwalają stworzyć gładką, jednolitą powierzchnię. Jedyne widoczne podziały to te wynikające z podziałów podłoża, np. dylatacje konstrukcyjne. Technologia wykonywania posadzek na bazie żywicy epoksydowej, typu wylewanego lub posadzek zawierających specjalnie dobrane mieszanki barwionych piasków, pozwala uzyskać niemal dowolny kolor z palety RAL, w matowym lub błyszczącym wykończeniu.

Do wnętrz, w których to eksponaty mają znajdować się w centrum uwagi, a posadzka stanowi tło, najczęściej wybierane są spokojne, stonowane odcienie – od złamanej bieli, poprzez szarości i beże, aż po kolory zbliżone do czerni. Uniwersalny kolor, który pasuje do zmieniających się ekspozycji, to solidna baza na lata. Takie rozwiązanie zastosowano m.in. we wrocławskim Centrum Historii Zajezdnia, gdzie wybrano posadzkę Peran STB Compact na bazie bezbarwnej żywicy i barwionego piasku, w szarym kolorze. Tego typu posadzka, często stosowana w przemyśle, ma dużą trwałość i odporność na ścieranie, dzięki czemu dobrze sprawdza się także w pomieszczeniach zaplecza czy muzealnych archiwach.

Podobny efekt uzyskano w Emami Art Gallery w Indiach, gdzie wykonano gładkie, jednobarwne posadzki żywiczne w jasnych kolorach i z błyszczącym wykończeniem. Takie posadzki stanowią subtelne tło dla eksponatów, ale także optycznie powiększają wnętrza.

2. Integralna część ekspozycji

Coraz częściej przestrzenie muzealne są projektowane w sposób całościowy, a posadzki stanowią ważną, a w wielu przypadkach centralną, część ekspozycji. Wzrok zwiedzających jest kierowany pod nogi, ponieważ to na posadzce „dzieje” się najwięcej i jest ona wykorzystywana jako nośnik informacji. Tego typu rozwiązania stosuje się w muzeach tematycznych, w pomieszczeniach ze stałą ekspozycją, gdzie aranżacja pozostaje niezmienna przez lata. W Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku wykonano m.in. posadzki typu wylewanego Peran SL, w matowym wykończeniu, z zatopionymi w nich plakatami oraz grafiką przedstawiającą mapy.

3. Elegancka oprawa strefy wejściowej

Hol wejściowy w muzeach to najbardziej reprezentacyjne pomieszczenie, które stanowi wizytówkę obiektu i tworzy pierwsze wrażenie. Często organizuje się w nim wystawy czasowe lub ustawia najbardziej efektowne eksponaty, np. o dużych rozmiarach, mające za zadanie zrobić wrażenie na odwiedzających. Posadzki żywiczne stanowią wówczas elegancką oprawę strefy wejścia.

W tej roli doskonale sprawdzają się rozwiązania, które dodają wnętrzu blasku, takie jak wysokiej klasy terazzo żywiczne, np. posadzka Mondéco. Powstaje ona z masy złożonej z barwionej żywicy epoksydowej i kruszywa marmurowego. Jej powierzchnia ma subtelny połysk i przypomina polerowany kamień. Posadzki tego typu znajdują się m.in. w londyńskim Muzeum Wiktorii i Alberta.

Posadzki żywiczne sprawdzają się w muzeach o różnym charakterze. Wybór odpowiedniego rozwiązania w każdym przypadku zależy od pożądanego efektu wizualnego, rodzaju ekspozycji oraz przewidywanych obciążeń związanych z ruchem pieszych. Autor: Flowcrete - zobacz wizytówkę firmy